+ Het domino-effect in de keten. Wie neemt het initiatief om het te keren. Het afwentelen van verantwoordelijkheid, het over de schutting gooien bij een andere autoriteit
+ Beperkte werkplekken in de dagactiviteiten
+ Hoe kwetsbaarder, hoe meer beperkingen
+ De kwetsbaarheden van het systeem zijn bloot komen te liggen
+ Er is veel over de hoofden van cliënten besloten. Ook de gebruikelijke medezeggenschapsorganen zijn overruled, niet betrokken.
+ Jarenlang opgebouwde samenwerkingssystemen vielen uit elkaar
+ Netwerken opzij geschoven, weggehaald = alleen maar schadelijk
+ Reflex van opsluiten achter gesloten deuren
+ Je moet in dialoog blijven en meer aandacht hebben voor de mentale reacties van cliënten op het Corona-nieuws in de media.
+ Grote afhankelijkheid van professionele hulpverlening leidt af van kennis over mogelijkheden eigen kracht en netwerk (McKnight)
+ Existentiële angst die we allen kregen betekent op zoek gaan naar stabiliteit voordat je toekomt aan ontwikkeling. Met kans op regressie.
+ Je wilt gaan naar productieve angst
+ Beter een hogere kwaliteit van leven en wat meer gezondheidsrisico de volgende keer
+ De mensen moeten verantwoordelijk blijven voor hun eigen leven en hun eigen keuzes
+ Dus wel bezoek ontvangen als je daarvoor kiest
+ Het groepsdenken blijft plakken, de regressie zet door ook na Corona
+ Ouders die hun kind in huis hebben genomen werden soms overvraagd en leverde op hoe zwaar het is – maar het leverde ook veel goeds op voor relaties en begrip voor elkaar
+ Dus niet dumpen, maar samen verantwoordelijkheid nemen en kleine oplossingen zoeken, individueel
+ Leren van hoe het is gegaan voor de volgende golf
+ Blijf in dialoog met iedereen die ermee te maken heeft
+ Pak je eigen verantwoordelijkheid, niet elkaar in de steek laten door elkaar de schuld te geven
Voor de volgende uitbraak:
+ Bij coronapreventie meer de balans laten overslaan naar kwaliteit van leven
+ Het contact met het netwerk is elementair belangrijk hierin
+ De individuele maat moet zwaarder wegen dan het groepsdenken
+ Medisch model onder de loep leggen: niet doelgroepdenken, geen ziekenhuisoplossingen
+ Professionele relatie (voor wie werk je, voor de instelling of voor de persoon) – persoonlijke relatie
+ Oplossingen in dialoog met de persoon
+ Risico’s afwegen in dialoog met de persoon die risico loopt.
